بررسی پارامتر پخشیدگی سطحی با استفاده از پتانسیل تقریبی در واکنش های یون سنگین

یکی از مسائل اساسی که همواره در فیزیک یون سنگین مورد توجه بوده است، تولید همزمان داده های تجربی برای فرآیندهایی از قبیل پراکندگی الاستیک، پراکندگی غیرالاستیک، همجوشی و انتقال ذره در یک چهارچوب واحد می باشد. پتانسیلی که معمولا در این واکتش ها از آن استفاده می شودپتانسیل پدیده شناختی معروف ws می باشد. . از این پتانسیل به طور گسترده ای درآنالیز واکنش های یون سنگین استفاده شده است[3-1]. برای پراکندگی الاستیک، به خوبی ثابت شده است که پارامتر پخش سطحی مقداری در حدودfm 0.63 دارد[6-4]. این در حالی است که مطالعات انجام شده برروی واکنش های همجوشی که با داده های تجربی مربوط به تابع برانگیختگی همجوشی توافق خوبی داشته اند، مقدار این پارامتر را بزرگتر و بین fm (1.4-0.8) گزارش کرده اند[7 و8]. در سال های اخیر برای توجیه تناقض ذکر شده، تلاش های زیادی صورت گرفته است. به عنوان مثال در برخی منابع با استفاده از روش دینامیکی به این مسئله پرداخته شده و برای واکنش همجوشی بیش از یک شکل برای پتانسیل ws پیش بینی کرده اند [9]. از دیگر تلاش های انجام شده برای توجیه این اختلاف می¬توان به مطالعات مرجع [10] اشاره کرد. نتایج این کار نشان می¬دهد که اعمال اثرات تراکم ناپذیری ماده هسته ای می¬تواند یکی از دلایل افزایش پارامتر پخشیدگی پتانسیل ws در واکنش های همجوشی باشد. در میان تئوری های موجود، مدل پتانسیل تقریبی بدلیل دارا بودن خاصیت ذاتی تراکم ناپذیری، گزین? مناسبی برای تحلیل فیزیکی افزایش پارامتر پخشیدگی در واکنش های همجوشی است، از این رو در مطالعه حاضر با استفاده از این فرمالیزم به تحلیل اثرات کشش سطحی بر روی پارامتر پخشیدگی پتانسیل ws در محدوده گسترده¬ای از سیستم های همجوشی پرداخته ایم.